Actualiteiten

07 maart 2015 - Informatie van de commissie Kerk en Wereld

Toegewijd leven

Zij die ons inspireren tot toegewijd leven of anders gezegd: de mensen toegewijd… in de richting van God, zijn voor ons ook ‘Vrouwen in het Zwart’. Mogelijk denkt u: Wat bedoelen ze dáár nu weer mee?! Degenen onder u die al een sterke zwak hebben voor deze vrouwen vinden het vast niet erg dat we eerst een stukje geschiedenis geven:

 

Na twintig jaar Israëlische bezetting van de Westoever en Gaza, brak in 1987 de eerste Palestijnse intifada uit. Als reactie hierop begonnen Israëlische, joodse vrouwen aan een wekelijkse manifestatie in Jeruzalem en op andere publieke plekken. Velen van hen komen al vanaf 1988 iedere vrijdagmiddag in het zwart gekleed samen, en vormen van 1 tot 2 uur stiltekringen.

 

 

 

Het blad van Vrouwen voor Vrede laat een van deze vrouwen van Women in Black (WIB) aan het woord: “Al 27 jaar sta ik hier elke vrijdagmiddag van 1 tot 2 uur. Er is nog geen week verstreken zonder gevloek en gespuug. Ik hoop op een dag dat mede-Israëliërs gaan inzien dat het mogelijk is om een staat te hebben in Israël én Palestina. Voor nu gaat het me er vooral om dat de bezetting beëindigd wordt”, aldus Nomi Morag, een Israëlische vrouw van rond de 60.

De beweging
Women in Black telt onder haar leden ook veel Palestijnse vrouwen met de Israëlische nationaliteit. Alle leden proberen, naast deelname aan de wekelijkse stiltekringen, vrouwen te helpen die in bezet gebied wonen; ook bezoeken zij gedetineerden in Israëlische gevangenissen.

Tijdens de manifestaties tonen de vrouwen borden met End the Occupation (Stop de Bezetting) en soortgelijke boodschappen. De vrouwen proberen niet in discussie te gaan met de omstanders. Door de betoging in stilte te houden hopen de vrouwen op een waardige uitstraling. Helaas zijn de seksueel getinte en politieke scheldwoorden nogal neerbuigend en zeer haatdragend. Nomi: “Deze Israëlische burgers weten niet waar ze het over hebben. Het zijn Israëliërs, net als ik, maar eigenlijk komen ze van een andere planeet. Ik snap niet dat mensen kunnen vasthouden aan zo’n beperkt gezichtsveld.” De vrouwen blijven proberen meer jeugd te betrekken bij WIB: “Jonge mensen zijn tegenwoordig extreem nationalistisch. Door de rellen van Palestijnse kant proberen Israëliërs de aandacht te vestigen op Israël als staat en Palestina als bedreiging. Ik houd mijn hart vast voor de toekomst van deze extreem nationalistische Israëliërs. Ze zien niet in dat het niet gaat om de staat Israël, maar om de onrechtvaardige behandeling van de Palestijnen.”

 

Op zeer veel plekken in de wereld worden stiltekringen Vrouwen in het Zwart - wake voor vrede in Israël/Palestina, gehouden. In Nederland onder andere in Amsterdam, Groningen, Utrecht, Middelburg en Maastricht. In sommige kringen sluiten ook Mannen in het Zwart zich aan. Voor Kerk & Wereld leiden deze vrouwen die onder andere week na week blootstaan aan gespuug, bespotting en scheldkanonnades omdat zij letterlijk en figuurlijk stil staan bij het onrecht van de bezetting van Palestijnse grond, een toegewijd leven.

 

 


De olijfboomcampagne meldt

In de week van 9 februari 2015 hebben wel veertig buitenlandse vrijwilligers in Bethlehem geholpen met het aanplanten van gesponsorde olijfbomen bij Palestijnse boeren. Gedurende vier dagen werkten deze vrijwilligers hard om ruim 2000 olijfbomen aan te planten. De campagne meldt ook, dat in de nacht van maandag 16 op dinsdag 17 februari alle 500 olijfbomen die een paar dagen daarvoor werden aangeplant bij een Palestijnse boer van de familie Abu Shanab ten noorden van Hebron in de Westelijke Jordaanoever, uit de grond waren getrokken en vernield door een groep kolonisten uit de nabijgelegen nederzetting. Alle 500 olijfbomen zijn uit de grond getrokken. Een groot deel is meegenomen, de rest ligt op het land, duidelijk opzettelijk vernield, zodat ze niet opnieuw geplant kunnen worden. De boer schat in dat het een aantal uren heeft gekost om alle bomen uit de grond te verwijderen. Het was duidelijk een goed geplande actie. De boer is wel van plan om een klacht in te dienen bij de Israëlische autoriteiten, maar hij verwacht daar niet veel van. “Als je vijand je rechter is, hoe kun je dan rechtvaardigheid verwachten?”

Abu Shanab geeft niet op en is van plan om zijn land opnieuw te beplanten met olijfbomen van de Olijfbomencampagne. “Dit is onze manier van geweldloos verzet. Ze willen ons van ons land af pesten, maar wij zijn hier geworteld. Terwijl de joodse kolonisten het nieuwe leven vernielen, gaan wij door met nieuw leven naar het land te brengen.”

 

 

                      

De Nederlandse Olijfboomcampagne, een actie die ondersteund wordt door de organisaties ICCO, Cordaid en twee christelijke jongeren organisaties, heeft in de afgelopen jaren duizenden door Nederlanders gesponsorde olijfbomen, waaronder ook tientallen door JMJ, aangeplant bij Palestijnse boeren. Deze Olijfboomcampagne vraagt de sponsors om een protestbrief te schrijven. Kerk & Wereld heeft geschreven aan Minister Koenders, de Commissie Buitenlandse Zaken, de Nederlandse ambassade in Tel Aviv, de Nederlandse vertegenwoordiger in Ramalla en de Israëlische ambassade in Den Haag.

Mogen wij u vragen om gebed voor de Vrouwen in het Zwart, voor de Palestijnse boeren die het zo zwaar te verduren hebben en voor de politiek dat zij nu eindelijk eens juiste, rechtvaardige keuzes maken.

 

‘India Actief’
India Actief is het informatieblad van de Landelijke India Werkgroep (LIW). Voor U gelezen in het nummer van november 2014:

DALIT-VROUWEN STRIJDEN TEGEN SEKSUEEL GEWELD
Asha Kowtal, algemeen secretaris van het Indiaas Forum voor de Rechten van Dalit-Vrouwen (AIDMAM), en Dalit-filmmaakster Thenmozhi Soundararajan waren in juni te gast bij LIW. Zij willen de wereld getuige maken van de strijd van Dalit-vrouwen:
In de lente van 2014 klommen een kleine honderd Indiase vrouwen in riksja’s, auto’s, jeeps en busjes en begonnen aan een Mars voor het Zelfrespect van Dalit-Vrouwen. Ze bezochten de plekken waar Dalit-vrouwen slachtoffer waren geworden van (seksueel) geweld. Ze ontmoetten de vrouwen en hun families; met straattheater en demonstraties trokken ze de aandacht van media en publiek, ze riepen politie en justitie ter verantwoording.

Nu doen zij hun verhaal in Europa en de VS. Op een evenement in Den Haag, georganiseerd door FNV Mondaal en LIW, vertelden ze hoe men hen - onder meer via de sociale media - kan steunen. De LIW organiseerde ook gesprekken met Kamerleden en Buitenlandse Zaken. De NRC bracht een groot artikel onder de kop: Je mag een Dalit-meisje verkrachten en doden. Kamerleden van diverse fracties riepen Minister Timmermans van BZ op tot actie om het onbestrafte geweld tegen Dalit-vrouwen bij de Indiase regering, de VN Mensenrechtenraad en de EU aan de orde te stellen. De Minister liet weten dat hij het onderwerp heeft aangekaart bij de Indiase regering en in de dialoog met de Speciale VN Rapporteur voor Geweld tegen Vrouwen. Toch blijft de aanpak rond dit onderwerp zeer terughoudend. Nederland doet in de VN en de EU bijna niets om de schending van de mensenrechten van 260 miljoen Dalits aan de orde te stellen. Terwijl VN Rapporteurs daar inmiddels vele tientallen aanbevelingen voor hebben gedaan.”

De LIW is een stichting met als doel vanuit Nederland bij te dragen aan een menswaardig bestaan voor de (kans)armen in India. Zij doet dit door voorlichting en campagnes.
LIW, Mariaplaats 4, 3511 LH Utrecht. Website:
www.Indianet.nl


Over religie en geweld
Zijn religies de schuld van het grote bloedvergieten in de geschiedenis? Duizenden jaren heeft de mens niet beschikt over voldoende middelen om zichzelf te gronde te richten. Maar met massavernietigingswapens is hij nu wel degelijk in staat om dat te doen.
De gewelddadige drang in de mens wordt vaak verbonden met het religieuze: oorlog en religie lijken onontwarbaar verstrengeld te zijn.

Karen Armstrong, een van de meest vooraanstaande schrijvers op het gebied van godsdienst, windt er geen doekjes om. Zij schrijft openhartig over deze verstrengeling. Maar tegelijkertijd laat zij zien dat naast de kruisridder die in de middeleeuwen dood en verderf zaaide en de jihadist die dat tegenwoordig doet, er in religies ook altijd een Jezus of een Boeddha is geweest, pleitend voor vrede en verzoening.

               
Ze toont bovendien aan dat de onderliggende motieven voor het gebruik van geweld vaak heel weinig met religie te maken hebben, maar sociaal, economisch en politiek van aard zijn. Daarmee corrigeert ze het overheersende beeld dat religies de schuld zijn van het grote bloedvergieten in de geschiedenis.

Karen Armstrong, In naam van God – Religie en geweld  [vert. van: Fields of Blood].
Prijs:€ 24,90. ISBN: 978.90.234.8877

 

 


De problematiek rond de sojateelt
Het oosten van Paraguay is in enkele tientallen jaren bijna geheel ontbost ten behoeve van de sojateelt. Nederland is na China de grootste soja-importeur ter wereld en zet dit af bij de veehouderij. De gevolgen zijn gigantisch! Unieke flora en fauna verdwijnen en lokale boeren worden van hun land verdreven. Zij die het gelukt is om vast te houden aan het stukje land tussen de sojavelden, ondervinden de schadelijke gevolgen van intensief pesticidegebruik en verandering van het klimaat.

De Campesinos (lokale boeren) die zelf ecologisch werken, trekken in toenemende mate op tegen de drijvende krachten achter de sojateelt. Milieudefensie spant zich in om in Nederland lokaal geproduceerd veevoer te stimuleren. Helaas is de problematiek rond de sojateelt hier nog weinig bekend. Dat maakt het lastig om dit onderwerp op de politieke agenda te krijgen.

 


UBUNTU

Een antropoloog had een spel voorgesteld
 aan kinderen van een Afrikaanse stam.
Hij had een mand met lekkers onder een boom neergezet
en tegen de kinderen gezegd
dat wie daar het eerst zou zijn dat lekkers mocht meenemen.
Toen hij riep: “Rennen.”
Namen zij elkaar bij de hand en zijn samen gaan rennen.
Daarna zaten zij samen te genieten van al het lekkers.
Toen hij hun vroeg waarom ze het zo hadden gedaan.
Antwoordden zij: “UBUNTU”.
UBUNTU betekent in de cultuur van de Xhosa:
“Ik ben, omdat wij zijn.”

Uma-Xhosa is een volk in Zuid-Afrika.
Nelson Mandela behoorde tot deze stam.
.