Actualiteiten

22 maart 2012 - Informatie van de commissie Kerk en Wereld

God onder ons: de werken van barmhartigheid
Elk jaar geeft de Vastenaktie een hongerdoek uit dat stof tot bezinning geeft in de veertigdagentijd op weg naar Pasen. Dit jaar betreft het een soort collage, een schilderij dat gemaakt is met Afrikaanse aarde, golfkarton, houtskool en acrylverf. Opvallend zijn de warme kleuren. Het azuurblauw van de hemel, de rode aarde uit Afrika. De roodgekleurde grond die Sokey Edorh bij het schilderen van de hongerdoek gebruikt heeft, nam hij mee uit zijn geboortedorp Tsevié in Togo. Hij vermorzelde de aarde tot pigment en vermengde deze met water. “Aarde, grond is heilig”, zegt Sokey.

De hongerdoek sluit aan bij de tekst uit het evangelie volgens Matteüs over de komst van de Mensenzoon (Matteüs 25, 31–46). In de driehoek in het midden is een aantal van de werken van barmhartigheid te herkennen zoals deze door Matteüs verwoord worden. Bijvoorbeeld: Ik was naakt, en jullie kleedden mij. Een man is bezig met het weven van kente-stroken, die worden gebruikt om kleding te naaien. Het weven van de traditionele kleding is hier een pleidooi voor een structurele ontwikkeling vanuit de eigen kracht en traditie. Het importeren van tweedehands kleding uit het Noorden concurreert de vele kledingwerkplaatsjes kapot.

Maar ook buiten de oplichtende driehoek herkennen we een aantal van die positieve werken, waardoor we God kunnen ontmoeten. Bijvoorbeeld: Ik was een vreemdeling, en jullie namen mij op. Een primitief verbeeld figuur treedt het beeld binnen. Wie het is en vanwaar gekomen, blijft onduidelijk. Een vrouw heet de onbekenden welkom met gaven in haar handen. Twee bootjes liggen op het strand. In zee drijft een aantal mensen met roodwitte zwembanden als reddingsboei om zich heen. Mensen krijgen bij hun aankomst op het strand te eten en te drinken. Ze zijn welkom: hun verlangen naar menswaardigheid wordt voor een moment vervuld. De stroom van nieuwe sloppenwijkbewoners houdt echter niet op. En toch is er steeds weer plaats voor de nieuwelingen die aankomen.

Sokey Edorh behoort tot de toonaangevende hedendaagse kunstenaars in Afrika. Zijn schilderijen weerspiegelen zijn warme belangstelling voor de Afrikaanse geschiedenis. Zijn werken zijn een scherp commentaar op het Afrikaanse leven en de complexiteit ervan. Sokey streeft er steeds naar om vooroordelen en clichés te doorbreken.  

De nieuwe media en de 40 dagentijd
Met internet als hulp gebeuren heel veel mooie dingen. Neem nu het initiatief van communicatieadviseur Emmy Bregman om in de Veertigdagentijd ‘Veranderdagen’ te houden. Door het jaar heen leest Emmy (33) voor aan een zeer leergierig, Marokkaans meisje met een taalachterstand. “Zij leert bij, maar tegelijkertijd verbreed ook ik mijn wereld. Zonder dit vrijwilligerswerk was ik nooit met haar in contact gekomen.” Haar initiatief is overgenomen door Stichting Present en Kerk in Actie. 

Op de zaterdagen tussen 25 februari en 31 maart zijn er sociale of klusprojecten te doen. Wie wil, kan zich aanmelden via www.kerkinactie.nl/40dagentijd. Je kunt dat individueel of als groep doen. Je kunt zelf kiezen of je bij iemand thuis wilt klussen of liever aan een sociaal project meewerkt. Denk bij dat laatste bijvoorbeeld aan het organiseren van een dagje uit of een feestmiddag.

Peter Nissen: Net geen Donnerbon
Op
www.nieuwwij.nl troffen wij een stukje aan van Peter Nissen dat wij u niet willen onthouden:

“Ze boffen toch maar, de zusters Clarissen Collectinen te Eindhoven. Die zusters dragen een bijna gezichtsbedekkende sluier, nog iets gezichtsbedekkender dan de sluier van de zusters Birgitinessen te Weert en Uden en de aanbiddingszusters van Steyl. Maar ze boffen: neus, mond en kin blijven zichtbaar. Was dat niet het geval geweest, dan hadden de zusters grote kans gelopen om onderweg naar hun halfjaarlijkse tandartsbezoek door oom agent aangehouden te worden. En dan had oom agent de brave zusters op de bon geslingerd. Mooi even 390 euro aan je habijt”. 

Zembla
Voor velen van u zal de volgende tekst overbodig zijn, maar toch wil K&W hier graag de aandacht vestigen op Zembla, het actuele onderzoeksprogramma van de VARA-televisie op Nederland 2. Zembla onderzoekt ontwikkelingen en gebeurtenissen in de samenleving en doet dit grondig! Het documentatieprogramma  kan een goede hulp zijn tot meningsbijstelling en –vorming over allerlei zaken.  

Het tijdstip van de uitzending op vrijdagavond omstreeks 21.20 uur komt u misschien minder goed uit. Dan is het goed te weten dat op elke dinsdag de uitzending van vrijdag wordt herhaald om 9.15 uur. Het gaat ons aan het hart dat we u niet op tijd geattendeerd hebben op de uitzending over voedselverspilling op 9 en 13 maart jl. Bar en boos wat er in Nederland aan voedsel op de vuilnisbelt terecht komt!

Nederland kiest partij tegen mensen die zij niet kent, de Palestijnen
Ghada Zeidan, een Palestijnse vrouw en moeder, die haar leven inzet voor vrede en onderlinge contacten, was op de Nationale Vredesdag Religieuzen in 2009 onze spreekster. Ghada vertelt over een van de Nieuwe Uitdagingen op
www.palestinelink.nl. In de tekst die daarna volgt geeft zij veel informatie die we u niet willen onthouden.  

“Wist u dat:
-Nederland op verschillende wijzen deelneemt aan de bezetting van Palestina
-Nederland Israël in Europa legitimiteit verschaft waardoor het van EU subsidies en handelsvoordelen kan meeprofiteren
-Israël een speciale status heeft op Schiphol, ook voor wapendoorvoer. (Bij de Bijlmerramp is de vliegtuiglading geheim gehouden!).
-Nederlanders dienen in het Israëlische leger
-Een Nederlandse -Israëlische nationaliteit geen thema is
-Israëliers geen visum nodig hebben om Nederland binnen te komen, daarentegen de slachtoffers van Israëlische verdrukking zelfs met een Nederlands paspoort Israël niet inkomen en de Nederlandse overheid daar
 niets tegen onderneemt
-Palestijnen zelfs met familie in Nederland de grootste moeite hebben een visum te krijgen
-Begrip voor Palestijnen hier wordt gezien als iets dat eigenlijk niet kan, of op z’n minst bijzonder is
-Een Palestijn zelden iets kan zeggen in de media zonder dat een joodse (Israëlische) tegenstem moet worden gehoord
-Het in de politiek gangbaar is te doen alsof dit een conflict is tussen twee in militair opzicht aan elkaar gewaagde partijen
-Een Palestijn moet liegen wanneer hij/zij zich moet laten registreren in Nederland omdat zijn/haar geboorteland niet in het Nederlands register staat
-Nederland verdient aan militaire handelsbetrekkingen met Israël
-Israëlische verdachten van oorlogsmisdaden Nederland zonder risico’s in en uit lopen

Wist u dat
Nederland van Palestijnen het onmogelijke vraagt, namelijk hun land, geschiedenis, aspiraties, rechten en de toekomst van hun kinderen, kortweg vraagt hun eigenwaarde op te geven?”

Houd hoop levend - plant een olijfboom!
Op woensdagochtend 7 maart jl. waren de Palestijnse en de Nederlandse coördinator van Houd hoop levend met een groep van elf Noorse scholieren uit Oslo olijfbomen aan het aanplanten op het veld van de Palestijnse boer Yassim Da’douma, toen zij zwaar beledigd werden. De leidster van de Israëlische kolonistenorganisatie, Women in Green,  arriveerde en schold de jongeren uit:

“Jullie grootouders hebben mijn grootouders vermoord in de concentratiekampen en nu helpen jullie de Arabieren met het stelen van ons land. Jullie helpen de Arabieren met een nieuwe Holocaust. Jullie zijn als de nazi’s”.

De groep Noorse scholieren is voor een werkweek in Israël en de Palestijnse gebieden, en had in samenwerking met de Olijfbomencampagne een ochtend bestemd voor het aanplanten van olijfbomen. Boer Yassim Da’douma heeft eigendomspapieren uit zowel de Ottomaanse tijd als ook een uitspraak van de Israëlische rechtbank dat het land van hem is en dat hij het mag beplanten.

De schooljeugd werd weggejaagd, de nieuwe boompjes en het gereedschap in beslag genomen en ’s middags lagen de reeds geplante boompjes uitgerukt. Hoeveel temeer blijkt de onmisbare waarde van de aansporing: “Houd hoop levend, plant een olijfboom!”
En mocht u binnenkort ‘in de hof van olijven verwijlen’, bidt u dan ook voor de Palestijnse mensen?